Het is alweer een paar weken na de meivakantie. Dat is vaak een soort nieuwe start. Er is al een heleboel geplant en gezaaid. De kinderen kennen elkaar al wat beter. Tijd om de grenzen een beetje verder te verkennen. En op te rekken.
De tijd ook dat ze de begeleiders leren kennen. Een tijd van orde en chaos, waar meestal iets moois uit voortkomt. Er gaan dingen fout, er gaan dingen goed, de een luistert goed de ander niet. Dat goed of minder goed luisteren geldt natuurlijk ook voor begeleiders. Geen wonder dat het soms niet helemaal goed gaat.
Soms is er een kind in de groep die het liefste wil stoppen. Een kind die zich misschien heeft vergist. Er moet zoveel gedaan worden, maar wát is dan precies onkruid? Het ziet er toch juist mooi uit! En waarom mogen we niet schoffelen? Dat lijkt leuk! Beter in ieder geval dan op je hurken de onkruidjes eruit te trekken. Je wordt er nog moe van ook!
Soms zijn er ook begeleiders die in deze fase af en toe een momentje denken, pfff, waar ben ik aan begonnen. Het is net school, je moet even wennen. Er zijn dikke vriendschappen ontstaan tussen de grootste ‘vijanden’. Ook die 'rotmeester of juf', van wie je niks mag, valt best mee. En met dat joch dat steeds gaten in jouw tuin graaft ga je samen de zonnebloemen en mais uit de grond staan kijken en met de meester de sla bekijken. Of hij al goed is. Het moet een stevige krop zijn. Een krop? Een krop sla. Voel maar. Hij is nog niet helemaal stevig. Maar deze wel. Je leert voelen of hij goed is en hoe je hem de kop om moet draaien.
Wat is er leuker dan een eigen tuintje te hebben?
Nog een tipje voor opa en oma, of ook voor jezelf : kijk eens op deze website. Een al wat oudere website, die wel een leuk overzicht geeft van wat er zo het hele jaar rond gebeurt in de jeugdtuinen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten